Albufeira en Vissersdorpje Fuseta
Zondag 7 november:Een paar rustige dagen in een bijzonder rustig Albufeira, weinig toeristen, half gevulde terrassen. De Zuid-Amerikaanse panfluit-artiesten staan op het centrale plein, het klinkt erg gezellig. Bijna lege winkelstraatjes , gesloten horeca, soms vanwege een afgelopen seizoen, soms duidelijk voorgoed verdwenen, overal leegstand. Aan het strand worden de terrassen nog wel redelijk bezocht, maar het weer werkt ook niet mee, het is wel zonnig, maar er waait een erg koude wind. Op de camping installeren steeds meer overwinteraars, het deel waar wij een plekje vonden wordt vooral bevolkt door mensen die een paar dagen blijven en dan verder trekken.
Ik heb de kapster bezocht, altijd een avontuur in het buitenland. Deze dame knipte mijn haren erg kort, maar voor ze klaar was had ze 2 knipscharen opzij moeten leggen, een viel uit elkaar en de ander knipte ook niet naar behoren. Kam allemaal door haar dochtertje begreep ik uit haar woorden.??
Onze buurman is een man alleen, pas met pensioen gegaan; hij bewoont een min of meer tot camper verbouwde bus en houdt van kano-en, hij ziet een lange winter in Zuid-Europa helemaal zitten. De andere buren zijn een stel dat gewend was door de wereld te reizen, hun laatste reis was van Zuid-Amerika tot Alaska, ze waren net op tijd in Nederland voor de wereld dicht ging door Corona. Een Engels stel trekt nu even door Portugal, maar moet weldra naar huis ivm. werk. Een ander Nederlands stel trekt voor het eerst enkele maanden door zuid Europa en dat bevalt goed. Als de zonder ondergaat tegen zessen, en dat gaat heel snel, dan koelt het gelijk flink af; het was vannacht minder dan 10 graden. Bubbles was erg onrustig vannacht, ze bleef heen en weer lopen, wilde steeds de camper uit en wilde ook niet meer terug in de camper. We hebben geen idee waarom ze onrustig was, maar uiteindelijk kort aangelijnd in mijn buurt gelegd en toen hebben we toch allemaal wat geslapen. Vandaag overdag was haar gedrag weer als vanouds.
Toen een Nederlander in onze buurt hoorde dat we gingen vertrekken wilde hij onze stek wel overnemen, hij vroeg of hij er vast een tafel mocht neerzetten ten teken dat de plek bezet was als wij weg zouden rijden. Ja hoor, zet maar neer. De plek die wij hadden was bijna heel de dag zonnig.
Op de vierbaans regionale weg die we reden werden we af en toe verrast door fietsers, hier gewoon toegestaan want fietspaden moeten nog uitgevonden worden.
We zijn naar Fuseta gereden, 50 km westelijker. Fuseta is een klein vissersdorp aan een Lagune en volgens sommigen een “must see” plek. Het is inderdaad een klein dorp met authentieke huisjes en smalle straatjes, een enorme haven gevuld met vissersbootjes en gelegen aan een mooie lagune met een fraai stuk strand. Bij de haven liggen kleine houten huisjes, we dachten eerst aan strandhuisjes, of een onderkomen voor zwervers, maar bij een aantal huisjes lagen visspullen en visnetten. Elke visser een huisje?
Lopend door het dorpje kwamen we uit bij een welgevulde begraafplaats, veel huisjes die als familiegraf dienen. De klokkentoren van de kerk stamt uit midden 19e eeuw, het bijzondere van deze toren is dat hij klokkentoren en vuurtoren is. Overal in Portugal houden ze van mooie schoorsteentjes op hun dak, er zijn vele varianten, ook i dit dorp. Rond de Lagune zouden allerlei dieren leven, maar die hebben we niet gezien, wel meerdere vogelsoorten.
We blijven nu 1 nacht op een camping in dit dorp, op de camping staan veel vaste kampeerders en overwinteraars.
De dame bij de receptie zag eruit als een maanmannetje met te grote huishoudhandschoenen. Ze wilde persé de paspoorten zien en pakte die dan op armlengte afstand aan door een klein gat in het raam. Haar humeur was niet al te best, maar we kregen wel een plekje voor de nacht.
Reacties
Reacties
Hahahah prachtig verhaal. ?
Weer een goede weergave van jullie belevenissen!
Bedankt, en goede reis verder.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}